Podstawową różnicą między polowaniem indywidualnym a zbiorowym jest ilość osób przebywających na nim. W polowaniu indywidualnym może uczestniczyć jeden myśliwy, myśliwy z psem albo myśliwy z pomocnikiem. 

W polowaniach zbiorowych muszą być minimum 2 osoby, albo 6 jeżeli uczestnicy planują polować na zające.

Różnicą jest również procedura z jaką organizuje się polowania. Aby doświadczyć polowania indywidualnego trzeba posiadać na nie zezwolenie od zarządcy lub dzierżawcy okręgu łowieckiego. Takie pozwolenie myśliwy musi ogarnąć sam. Polowania zbiorowe natomiast są przygotowywane przez dzierżawcę lub zarządcę okręgu łowieckiego i prowadzone są przez wybraną do tego osobę, która dba o bezpieczeństwo i stosowanie się do prawa.

Polowanie zbiorowe – jak przebiega?

Polowanie zbiorowe każdorazowo rozpoczyna się odprawą, a kończy się pokotem. Takie zasady tyczą się tylko polowań zbiorowych – nie zobaczymy tego w trakcie polowania indywidualnego. Odprawa ma za zadanie poznanie reguł polowania. Omawiane są wtedy zwierzęta i ich gatunki, na które myśliwi mają polować. Prezentowane są ważne sygnały, które mówią o przejściu do kolejnych części, ale też wszelkie zasady bezpieczeństwa.

Pokot, który pojawia się na końcu polowania jest niezwykłą tradycją łowiecką. Można zobaczyć tam tak zwane uczczenie zwierzyny a także wyłaniany jest król polowania.Złożenie hołdu zwierzynie jest niesamowicie ważnym rytuałem i konieczne jest stosowanie się do paru reguł, takich jak ułożenie zwierzyny na prawym boku lub ułożenie łbów zwierzyny w stronę łowiska.

Wyróżniamy pare rodzajów polowań zbiorowych i schemat każdego trochę się od siebie różni. Do polowania na małą zwierzynę taką jak zające albo lisy stosuje się polowanie pędzeniami. W skrócie bazuje ono na płoszeniu zwierząt i zajmują się tym naganiacze. Istotne jest żeby było ich co najmniej 1,5-2 razy więcej niż myśliwych. Za to przy polowaniu na dziki swoją rolę mają psy myśliwskie – ich zadaniem jest wywęszenie zwierzyny i przepędzenie ich z kryjówki. Wtedy myśliwych jest kilkunastu.

Można się także spotkać z tak zwanym polowaniem szwedzkim lub z ambon – ono odbywa się na bardzo dużych lokalizacjach w lasach, które mają przynajmniej 600-1000 ha. W takich polowaniach angażuje się kilkudziesięciu myśliwych.

Co o polowaniach zbiorowych mówi prawo?

Należy zacząć od bezsprzecznie najważniejszego faktu: każdy myśliwy biorący udział w polowaniu musi mieć legitymację Polskiego Związku Łowieckiego i zezwolenie na broń.

Polowania zbiorowe można prowadzić od świtu do zmierzchu i tylko między 1 października a 15 stycznia.

Polowania zbiorowe zostają uznane za zainicjowane w chwili zebrania się myśliwych i kiedy odprawa się zacznie, a ich zakończenie jest w momencie, w którym prowadzący polowanie ogłosi jego koniec. Po zakończeniu polowania jego prowadzący ma za zadanie sporządzić protokół, który zawiera wszystkie ważne informacje takie jak: data odbycia i godziny rozpoczęcia i zakończenia polowania, numer okręgu łowieckiego i jakie zwierzęta były postrzelone. Powinna być tam także lista myśliwych i pewne uwagi, które dotyczyły polowania.

To bez dwóch zdań prowadzący polowanie jest odpowiedzialny za przestrzeganie przepisów prawa i jemu muszą być podlegli pozostali polujący.

Źródło informacji: Biuro Ponowa – polowania zbiorowe